|
|
|
|
Cüney Arkın / Google Arama Motoru
|
|
|
|
|
|
|
|
Torunumun doğumuna birkaç ay kala başının şeklini, saçlarını, yüzünü, ağzını, burnunu, kulaklarını ama özellikle gözlerinin rengini hayal ettim durdum.
Sonunda doğdu.
Uçaktan iner inmez hastaneye koştum.
İçimde büyük bir hasret vardı.
Önce uzaktan baktım. Öylesine tanıdıktı ki; kucağıma aldım. Masum, günahsız, küçücük bir canlı idi.
Kokladım. Tekrar baktım.
Mübarek bir bereket idi.
Kanımı taşıyan, varlığımı sürdürecek ebedi bir kudretti.
Gözlerini açıp şöyle bir baktı.
Kocaman masmavi baktı.
O minicik can, kucağımdaki bu sıcaklık kocaman bir hayat idi.
Hasretim, umudum, hayallerimdi.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|